Ik hoop hen te motiveren om sporten en hardlopen als essentieel onderdeel te gaan omarmen, voor een spoedig herstel van hun overbelastingsklachten. Met een deel van de mensen ga ik ook daadwerkelijk aan de wandel: loopsessies waarbij we niet-prestatiegericht gaan hardlopen, als onderdeel van hun herstelproces.
Hard van stapel
Vaak laat ik mijn klanten in het begin van de eerste loopsessie zelf het tempo bepalen. Wat daarin opvalt is dat menigeen letterlijk te hard van stapel loopt. Na enkele minuten merken ze al dat het door hun gekozen tempo te hard is om lang vol te houden. En dat is gelijk een belangrijke eerste ervaring: voelen dat ze dit tempo niet lang vol gaan houden. Deze ervaring vormt een mooie metafoor voor hoe ze veelal in hun werk of hele leven bezig zijn. In een te hoog tempo en met te weinig overzicht hoe lang ze dit moeten volhouden. Het bespreken van de achterliggende drijfveren van zo hard van stapel lopen kan gelijk al zinvolle inzichten opleveren.
Iets willen bewijzen
Sommigen lopen zo hard omdat ze denken dat sporten pas zin heeft als het heel intensief is en je na de training totaal uitgeteld bent. Anderen ontdekken in deze bespreking dat hun drijfveer werd gevormd door het idee dat ze (mij in dit geval) iets moeten bewijzen. Of omdat ze willen voldoen aan verwachtingen die ze vooraf niet eerst getoetst hebben. Weer anderen lopen zo hard om te voorkomen dat ze een mogelijke negatieve opmerking kunnen krijgen.
Gedragspatronen herkennen
Perfectionisme, faalangst, iedereen het naar de zin willen maken, onvoldoende communiceren en onvoldoende hun eigen gevoel en eigen behoeften als uitgangspunt nemen: patronen die door veel mensen met burn-outklachten herkend worden. In het begin van de loopsessie wordt daarmee al snel duidelijk welke gedragspatronen hen ‘geholpen’ hebben om een burn-out te ontwikkelen. Vervolgens laat ik ze ervaren op welke intensiteit ze al profijt hebben van de positieve effecten van bewegen voor hun brein.
‘Leeg getrokken accu’
Ik benadruk daarbij ook de risico’s en de negatieve effecten voor hun van te intensief sporten. Want door langdurige chronische stress hebben ze al de nodige roofbouw gepleegd op hun lichaam. En zij moeten met die ‘leeggetrokken accu’ niet nog eens extra hun lichaam in de stressmodus brengen door te intensief te gaan sporten.
“Leer luisteren naar je lichaam”
Pauze mogen nemen
Voor menigeen is het vervolgens een verademing om gewoon rustig te joggen met de wetenschap dat dit al gezondheidsbevorderend voor hun is. Gewoon rustig hardlopen, waarbij je ook nog kunt kletsen met je coach en zowel lichamelijk als psychisch orde op zaken kunt stellen. Daarbij biedt het lopen ook de nodige mogelijkheden om ervaringsgerichte oefeningen te doen. Want wanneer heb je bijvoorbeeld genoeg gelopen en mag je tussendoor ook wandelen (lees pauze nemen)? Thema’s die ook in hun dagelijks bestaan aan de orde van de dag zijn. Leren luisteren naar je lichaam, naar je gevoel en naar je eigen behoeften vormen daarbij belangrijke vaardigheden die bij elke loopsessie opnieuw geoefend kunnen worden. En daarmee bieden de loopsessies tegelijkertijd diverse mogelijkheden om van alles te ervaren, te oefenen en te bespreken. Hoe mooi is dat?
